Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kudayberdi | T.+Far. | Erkek | Tanrı lutfetti, bağışladı" anlamında kullanılan mir ad. |
Kuday | Far. | Erkek | Tanrı. |
Kubilay | Moğ. | Erkek | Ünlü bir hükümdar. |
Kubat | T. | Erkek | Kaba, şişman, biçimsiz. |
Közer | T. | Erkek | Gören kimse. |
Közcan | T.+Far. | Erkek | Samimi, içten kimse. |
Köz | T. | Erkek | 1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül. |
Köymen | T. | Erkek | Köylü. |
Köşker | T. | Erkek | Kunduracı. |
Köşek | T. | Erkek | 1. Deve yavrusu. 2. Torun. |
Kösten | T. | Erkek | Ilıca. |
Kösemen | T. | Kız/Erkek | bk. Kösem |
Köse | T. | Erkek | 1. Bıyığı sakalı çıkmayan erkek. 2. Cılız, bodur. 3. Yeni evlenmiş erkek, güvey. |
Köroğlu | T. | Erkek | Ünlü Türk halk öyküsünün kahramanı. |
Körnes | Erkek | Ayna. | |
Körklü | T. | Erkek | bk. Görklü |