| Mümin |
Ar. |
Erkek |
1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.
|
| Mülket |
Ar. |
Erkek |
Ülke.
|
| Mülhim |
Ar. |
Erkek |
İlham veren, içe doğduran, esinlendiren.
|
| Müldür |
T. |
Erkek |
Berrak, saf, duru.
|
| Mülâzım |
Ar. |
Erkek |
1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen.
|
| Mülâyim |
Ar. |
Erkek |
1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.
|
| Mükrimin |
Ar. |
Erkek |
Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler.
|
| Mükrim |
Ar. |
Erkek |
İkram eden, ağırlayan, konuksever.
|
| Mükremin |
Ar. |
Erkek |
bk. Mükrimin
|
| Mükerrem |
Ar. |
Kız/Erkek |
Saygıdeğer, sayılan, aziz.
|
| Müjdat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Müjdeler, sevinçli haberler.
|
| Mühürdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Bir daire veya bakanlığın resmî mührünü kullanma yetkisi olan kimse.
|
| Mühip |
Ar. |
Erkek |
Heybetli, korku ve saygı uyandıran.
|
| Müftü |
Ar. |
Erkek |
1. Fetva veren. 2. İl ve ilçelerde din işlerine bakan kimse.
|
| Müfit |
Ar. |
Erkek |
1. Anlatan, ifade eden, anlamlı. 2. Yararlı, faydalı.
|
| Müferrih |
Ar. |
Kız/Erkek |
Ferahlık veren, iç açan.
|