| Hükümdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Padişah, kral, hakan gibi taht sahibi devlet başkanı.
|
| Hülâgü |
Moğ. |
Erkek |
bk. Hulagu
|
| Hümayun |
Far. |
Erkek |
1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.
|
| Hüner |
Far. |
Erkek |
1. Beceri, marifet. 2. Ustalık.
|
| Hünkâr |
Far. |
Erkek |
Padişah, sultan, hükümdar.
|
| Hür |
Ar. |
Erkek |
Özgür, bağımsız.
|
| Hüray |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Hür-ay. Ay gibi özgür, ay kadar bağımsız.
|
| Hürbey |
T.+Ar. |
Erkek |
Özgür, bağımsız bey.
|
| Hürcan |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Özgür, bağımsız kimse.
|
| Hürdoğan |
T.+Ar. |
Erkek |
Hür, özgür olarak doğan.
|
| Hürkal |
T.+Ar. |
Erkek |
"Özgür, bağımsız yaşa" nalamında kullanılan bir ad.
|
| Hürkan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Özgürlüğü, bağımsızlığı seven, özgür soydan gelen.
|
| Hürmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Saygı.
|
| Hürol |
T.+Ar. |
Erkek |
"Özgür, serbest ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hürriyet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Özgürlük, bağımsızlık, serbestlik.
|
| Hürsel |
Ar. |
Kız/Erkek |
Coşkuda özgür olan.
|