Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Dayı | T. | Erkek | 1. Annenin erkek kardeşi. 2. Birini kayırıp koruyan saygın kimse. 3. Kabadayı, külhanbeyi. 4. Güzel, iyi. |
Daylak | T. | Erkek | 1. Sakalı, bıyığı çıkmamış delikanlı. 2. İnce uzun boylu kimse. |
Dede | T. | Erkek | 1. Babanın veya ananın babası. 2. Ata. 3. Mevlevi tarikatında çile doldurmuş dervişlere verilen san. |
Değer | T. | Kız/Erkek | 1. Yüksek nitelik. 2. Üstün, yararlı nitelikleri olan kimse. 3. Bir şeyin önemini belirten ölçü, karşılık. |
Değmeer | T. | Erkek | Seçkin, nitelikli kimse. |
Deha | Ar. | Kız/Erkek | 1. İnsan zekâsının ulaşabileceği en yüksek aşama. 2. Dâhi. |
Dehri | Ar. | Erkek | 1. Dünyanın sonsuzluğuna, ruhun bedenle birlikte öldüğüne inanan kimse. 2. Çok bilgili kimse. |
Delâl | Ar. | Erkek | İnsana hoş, sevimli görünen hâl, naz, işve. |
Delice | T. | Erkek | 1. Delişmen, çılgın, coşkun. 2. Şahin, atmaca türünden kuş. 3. Buğdaygillerden bir bitki. |
Delikan | T. | Erkek | Coşkulu, hareketli, kabına sığmaz kimse. |
Delikanlı | T. | Erkek | 1. Çocukluk çağından çıkmış genç erkek.2. Sözünün eri, dürüst, namuslu kimse. |
Demir | T. | Erkek | 1. Koyu renkli, kolay işlenen, dayanıklı, kullanılış yerleri çok maden.2. Güçlü, kuvvetli, sert kimse. |
Demirağ | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli, sert kimse. |
Demiralp | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli, sert, yiğit kimse. |
Demiray | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli, sert kimse. |
Demirbağ | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli, sert kimse. |