| Baştuğ |
T. |
Erkek |
Önemli, saygın kimse.
|
| Beyrek |
T. |
Erkek |
1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.
|
| Buruktekin |
T. |
Erkek |
Gücenmiş, kırılmış şehzade.
|
| Erben |
T. |
Erkek |
"Ben yiğit ve cesurum" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ertüre |
T. |
Erkek |
Törelere bağlı kimse.
|
| Güçkanat |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Günalan |
T. |
Erkek |
Aydınlanan, aydın olan.
|
| İlbay |
T. |
Erkek |
Vali.
|
| Kanıkor |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.
|
| Kırtekin |
T. |
Erkek |
Saçlarına ak düşmüş kimse.
|
| Nadir |
Ar. |
Erkek |
Seyrek, az bulunur.
|
| Nurbay |
T.+Ar. |
Erkek |
Nurlu, aydınlık kimse.
|
| Ongan |
T. |
Erkek |
bk. Ongun
|
| Özbağ |
T. |
Erkek |
Gerçek dost olan kimse.
|
| Sadakat |
Ar. |
Erkek |
Dostluk, içten bağlılık, doğruluk, vefalılık.
|
| Sebih |
Ar. |
Erkek |
Yüzme, yüzüş.
|