Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tahir | Ar. | Erkek | Temiz, pak. |
Tekecan | T.+Far. | Erkek | Mert, sözünün eri olan kimse. |
Tuğcu | T. | Erkek | Osmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarını taşıyan kimse. |
Üstat | Far. | Erkek | 1. Bir bilim veya sanat alanında üstün bir yeri olan kimse. 2. Öğretmen.3. Usta.4. Sanatçı. |
Yay | T. | Erkek | 1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim. |
Aca | T. | Erkek | 1. Amca. 2. Abla. 3. Anneanne, nine. 4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 5. Büyük. 6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı. |
Akersoy | T. | Erkek | Yiğit soydan gelen dürüst kimse. |
Alpkartal | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli kimse. |
Başsoy | T. | Erkek | Soyu asil olan kimse. |
Beykara | T. | Erkek | bk. Baykara |
Burkay | T. | Erkek | 1. Ay, hilal.2. Gücenmiş, kırılmış kimse. |
Dayı | T. | Erkek | 1. Annenin erkek kardeşi. 2. Birini kayırıp koruyan saygın kimse. 3. Kabadayı, külhanbeyi. 4. Güzel, iyi. |
Erbatur | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse. |
Erturan | T. | Erkek | bk. Erduran |
Güçermiş | T. | Erkek | Güçlü kimse. |
İlbasmış | T. | Erkek | bk. İlbasan |