| İlbars |
T.+Far. |
Erkek |
Ülkenini en güçlü kimsesi.
|
| Kanbay |
T. |
Erkek |
Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
|
| Kırgız |
T. |
Erkek |
1. Gezici, gezgin. 2. Çoğunlukla Kırgızistan'da toplu durumda yaşayan, Türk soyundan gelen bir halk.
|
| Metinkaya |
T.+Ar. |
Erkek |
Sağlam, dayanıklı, güçlü kimse.
|
| Nuratay |
T.+Ar. |
Erkek |
Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.
|
| Özatay |
T. |
Erkek |
Özü herkesçe tanınan kimse.
|
| Taha |
Ar. |
Erkek |
Kur´an-ı Kerim'in yirminci surenin adı.
|
| Tekebey |
T. |
Erkek |
Mert, sözünün eri olan bey.
|
| Tuğbay |
T. |
Erkek |
Eskiden tugay komutanlığı yapan albay.
|
| Ulcan |
T. |
Erkek |
bk. Oğulcan
|
| Üsgen |
T. |
Erkek |
1. Yüksek. 2. Gelişmiş. 3. Birine göre yüksek aşamada olan kimse.
|
| Yavuzsoy |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü soydan gelen kimse.
|
| Zeyni |
Ar. |
Erkek |
Süslü.
|
| Abuzettin |
Ar. |
Erkek |
İzzettin'in babası.
|
| Akersan |
T. |
Erkek |
Yiğitliğiyle ad yapmış dürüst kimse.
|
| Alpkanat |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli kimse.
|