Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Üstün | T. | Erkek | 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla. |
Alpoğan | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse. |
Aşcır | T. | Erkek | Güçlükleri, engelleri yenen kimse. |
Batıbay | T. | Erkek | Üstün gelen, gücü yeten, galip olan zengin. |
Beytekin | T. | Erkek | bk. Baytekin |
Buyruk | T. | Erkek | 1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik. |
Çağlan | T. | Erkek | Bir ırmağın denize kavuştuğu yer. |
Değmeer | T. | Erkek | Seçkin, nitelikli kimse. |
Dönmezer | T. | Erkek | Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse. |
Ertüzün | T. | Erkek | Yumuşak huylu sakin, soylu, asil kimse. |
Güçlüer | T. | Erkek | Güçlü kimse. |
Günaltay | T. | Erkek | Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan. |
İlbey | T. | Erkek | Memleketin, ülkenin hükümdarı. |
Kâni | Ar. | Erkek | Dokunaklı, iğneli söz söyleyen. |
Kıvançer | T. | Erkek | Övünen, iftihar eden kimse. |
Levin | Ar. | Erkek | Renk, boya. |