Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Onguner | T. | Erkek | Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. |
Özbatu | T. | Erkek | Gerçekten üstün gelen, yenen. |
Sebük | Far. | Erkek | 1. Hafif, yeğni. 2. Çabuk, hızlı. 3. Ağırbaşlı olmayan. 4. Sevgili, aziz. |
Seziş | T. | Erkek | Sezme işi, sezme yeteneği. |
Şah | Far. | Erkek | Hükümdar. |
Takiyettin | Ar. | Erkek | Dindar, mümin. |
Tekindağ | T. | Erkek | Uğurlu dağ. |
Tuğsan | T. | Erkek | Tuğuyla ünlü olmuş kimse. |
Uluca | T. | Erkek | Üstte, üst derecede bulunan kimse, önder. |
Üstüngü | T. | Erkek | En üstteki, en yüksekteki. |
Yazan | T. | Erkek | Yazar. |
Akgüner | T. | Erkek | Aydınlanmış tan vakti. |
Alptekin | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli hükümdar. |
Batıhan | T. | Erkek | bk. Batuhan |
Beytullah | Ar. | Erkek | Allahın evi, Kâbe. |
Buyrukbay | T. | Erkek | Buyruk veren zengin. |