Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Havi | Ar. | Erkek | İçine alan, kaplayan. |
İlbaş | T. | Erkek | Bir ülkenin başı, hükümdar. |
Kanık | T. | Erkek | İnanç, kanı. |
Kırteke | T. | Erkek | Saçlarına ak düşmüş kimse. |
Mevdut | Ar. | Erkek | Sevilmiş, sevilen. |
Onerim | T. | Erkek | On müjde. |
Sadak | T. | Erkek | 1. Ok koymaya yarayan meşin torba. 2. Sabah yeli. |
Sebati | Ar. | Erkek | 1. Sebatlık, sözünde, kararında durma. 2. Sebatlı, sözünde duran. |
Tuğkun | T. | Erkek | İzinsiz yanına varılmayan; varlıklı, saygın. |
Ulualp | T. | Erkek | Çok erdemli, yüce yiğit. |
Üstel | T. | Erkek | Yüce, saygın kimse. |
Yaybörü | T. | Erkek | Sert, güçlü, kuvvetli kimse. |
Zeynur | Ar. | Erkek | bk. Zinnur |
Acahan | T. | Erkek | Aca ve han sözlerinden oluşan bir ad. |
Akgöl | T. | Erkek | Temiz göl. |
Alpkülük | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış yiğit kimse. |