| Onatkan |
T. |
Erkek |
İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen.
|
| Özarkın |
T. |
Erkek |
Özü yavaş, sakin olan kimse.
|
| Sayvan |
T. |
Erkek |
1. Gölge yapan siper, şemsiye. 2. Üzüm kurutmak için yapılan çardak.
|
| Tağar |
T. |
Erkek |
Kap, çanak, küp, çömlek.
|
| Teke |
T. |
Erkek |
1. Evcil keçinin erkeği. 2. Mert, sözünün eri. 3. Hazar Denizi´nin doğusunda yaşayan bir Türkmen oymağı.
|
| Tuğalp |
T. |
Erkek |
Tuğ takınmış yiğit.
|
| Ulam |
T. |
Erkek |
1. Kesintisiz, sürekli. 2. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü. 3. Yetenekli, becerikli. 4. Grup, demet, topluluk, kategori.
|
| Üründü |
T. |
Erkek |
Seçilmiş, seçkin.
|
| Yavuzcan |
T.+Far. |
Erkek |
Güçlü kişiliği olan kimse.
|
| Zeynel |
Ar. |
Erkek |
bk. Zeynelabidin
|
| Aker |
T. |
Erkek |
Dürüst, güvenilir erkek.
|
| Alpgiray |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, yürekli hükümdar.
|
| Ayrıl |
T. |
Erkek |
İki yolun ayrıldığı yer, yol kavşağı.
|
| Başman |
T. |
Erkek |
Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
|
| Burçhan |
T.+Ar. |
Erkek |
Yüce, ulu, saygın hükümdar.
|
| Çağbay |
T. |
Erkek |
Çağın zengini olan kimse.
|