Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Doruktepe | T. | Erkek | Başarılı, üstün nitelikli kimse. |
Ertunca | T. | Erkek | Er ve tunca. |
Güçal | T. | Erkek | "Güçlen, kuvvetlen" anlamında kullanılan bir ad. |
Gümüştan | T. | Erkek | Tan vakti gibi temiz ve saf olan. |
Hatip | Ar. | Erkek | 1. Güzel, düzgün. 2. Bir topluluk karşısında etkili konuşan kimse. 3. Camide hutbe okuyan kimse. |
Kanak | T. | Erkek | Çabuk aldanan, saf. |
Kırdar | T. | Erkek | Ölçülü davranış, sakınganlık. |
Ledün | Ar. | Erkek | Tanrı huzuru, Tanrı katı. |
Naci | Ar. | Erkek | 1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik. |
Onatkut | T. | Erkek | İyi yaradılışlı, kutlu kimse. |
Özaslan | T. | Erkek | Aslan gibi güçlü, soylu kimse. |
Sabur | Ar. | Erkek | 1. Çok sabırlı. 2. Tanrı adlarındandır. |
Sayyat | Ar. | Erkek | Avcı. |
Şaban | Ar. | Erkek | Arabi ayların sekizincisi, ramazandan önce gelen ay. |
Tağay | T. | Erkek | bk. Tagay |
Tekebaş | T. | Erkek | Mert, sözünün eri olan kimse. |