Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Oyaçiçek | T. | Kız | İnce, kibar, nazik kız. |
Oya | T. | Kız | 1. Genellikle ipek ibrişim kullanılarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel. 2. İnce, güzel, nazik. |
Oy | T. | Erkek | 1. Düşünce, görüş. 2. Bir sorunla ilgili düşünceyi işaret, söz veya yazıyla belirtme. |
Otuk | T. | Erkek | 1. Çakmak. 2. Çakmak taşı. |
Otay | T. | Erkek | Ateş renginde ay. |
Otaran | T. | Erkek | 1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen. |
Otamış | T. | Erkek | İyileştiren, sağaltan. |
Otakçı | T. | Erkek | 1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er. |
Otak | T. | Erkek | bk. Otağ |
Otağ | T. | Erkek | Büyük ve süslü çadır. |
Otacı | T. | Erkek | Hekim, doktor. |
Oskay | T. | Kız/Erkek | Neşeli, mutlu. |
Oskan | T. | Erkek | Akıllı. |
Oruz | T. | Erkek | Düşünce. |
Orus | T. | Erkek | Talih, baht, saadet. |
Orun | T. | Erkek | 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış. |