Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Orum | T. | Erkek | 1. Gurur. 2. Geniş orman, çalılık. |
Oruk | T. | Erkek | 1. Aile, oymak. 2. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 3. Yol, çare, imkân. |
Oruç | T. | Erkek | 1. Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma.2. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma. |
Ortunç | T. | Erkek | Ateş renginde tunç. |
Ortun | T. | Erkek | Ortanca kardeş. |
Ortanca | T. | Kız | 1.Yaş bakımından üç kardeşin büyüğü ile küçüğü arasında bulunan.2. Büyüklük, irilik bakımından üç nesne arasında sondan veya baştan ikinci gelen. 3. Lati Taşkırangillerden, kırmızı, pembe veya mor renkli çiçeklerini yaz başında açan, gölgelik yerlerde yetiştirilen bir süs bitkisi. |
Ortan | T. | Erkek | Ateş renginde kızıl tan. |
Ortak | T. | Erkek | Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. |
Ortaç | T. | Erkek | 1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht. |
Orman | T. | Kız/Erkek | Ağaçlarla örtülü geniş alan. |
Orkutay | T. | Erkek | Kutlu, uğurlu şehir. |
Orkut | T. | Erkek | Kutlu, uğurlu şehir. |
Orkuş | T. | Erkek | Ateş kırmızısı renkli bir kuş. |
Orkun | T. | Erkek | bk. Orhun |
Orkan | T. | Erkek | bk. Orhan |
Orhun | T. | Erkek | Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. |