Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Acarbey | T. | Erkek | Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse. |
Acarbegüm | T. | Kız | Güzel yüzlü hanımefendi, sevimli hanımefendi. |
Acaralp | T. | Erkek | Yiğit, becerikli, cesur kişi. |
Acar | T. | Kız/Erkek | 1. Kuvvetli, güçlü, dinç. 2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz. 3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz, 4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse). 5. Yeni. 6. Taze. 7. Şişman, etli, semiz. 8. Çalışkan, becerikli. 9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli ot. |
Acahan | T. | Erkek | Aca ve han sözlerinden oluşan bir ad. |
Acabey | T. | Erkek | Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad. |
Acabay | T. | Erkek | Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad. |
Aca | T. | Erkek | 1. Amca. 2. Abla. 3. Anneanne, nine. 4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 5. Büyük. 6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı. |
Abuşka | T. | Erkek | 1. Kadının kocası, eş. 2. Yaşlı, sözü dinlenen kimse. |
Ablak | T. | Erkek | 1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı. 2. Sevimli. 3. Yayvan ve toplu yüz. 4. Çok beyaz. 5. Siyahlı beyazlı. 6. Geniş, enli. 7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı. 8. Ağaçların dayanıklı kısmı. 9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm. |
Abır | T. | Erkek | 1. Namus, şeref, haysiyet. 2. Utanma, hicap, hayâ. |
Abaza | T. | Kız | 1. Kuzeybatı Kafkasya'da yaşayan bir halk.2. Bu halka mensup olan kimse. |
Abay | T. | Erkek | 1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş. |
Abaç | T. | Kız | Annesine benzeyen. |
Abaca | T. | Kız | Abla veya anneye benzeyen. |
Aba | T. | Kız | 1. Abla. 2. Anne. |