| Öymen |
T. |
Erkek |
Evcimen, evine bağlı kimse.
|
| Öykü |
T. |
Kız |
1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay.2. Hikâye
|
| Övünç |
T. |
Kız/Erkek |
Övünmeye yol açan, övünülecek şey.
|
| Övünal |
T. |
Erkek |
"Övünerek al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Övün |
T. |
Kız/Erkek |
"Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini yücelt" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Övül |
T. |
Kız/Erkek |
"Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Övgünç |
T. |
Kız |
bk. Övünç
|
| Övgün |
T. |
Kız |
bk. Övgül
|
| Övgül |
T. |
Kız |
Övülmeye değer, nitelikli kimse.
|
| Övgü |
T. |
Kız/Erkek |
Birini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
|
| Övet |
T. |
Erkek |
Şükretme.
|
| Öveç |
T. |
Erkek |
İki üç yaşındaki erkek koyun.
|
| Ötün |
T. |
Erkek |
Yalvarma, dileme, isteme.
|
| Ötüken |
T. |
Erkek |
1. Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
|
| Ötnü |
T. |
Erkek |
Yalvarma, dileme, isteme, rica.
|
| Ötleğen |
T. |
Kız |
Sığırcığa benzeyen ötücü bir kuş.
|