| Öğün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan.
|
| Öğrünç |
T. |
Erkek |
Sevinç.
|
| Öğmen |
T. |
Erkek |
Harman.
|
| Öğet |
T. |
Erkek |
bk. Öget
|
| Öğe |
T. |
Erkek |
bk. Öge
|
| Ögetürk |
T. |
Erkek |
Akıllı, bilgili Türk.
|
| Öget |
T. |
Kız/Erkek |
1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel.
|
| Öger |
T. |
Erkek |
Akıllı, bilgili kimse.
|
| Öge |
T. |
Kız/Erkek |
1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret.
|
| Ödül |
T. |
Kız/Erkek |
1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan.
|
| Öçal |
T. |
Erkek |
bk. Öcal
|
| Öcal |
T. |
Erkek |
"Yapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Öbek |
T. |
Erkek |
Yığın, takım, grup.
|
| Ozgan |
T. |
Erkek |
Öne geçen, kazanan, başarılı.
|
| Ozansü |
T. |
Erkek |
Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen asker.
|
| Ozansoy |
T. |
Erkek |
Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen bir soydan gelen.
|