Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Öktemer | T. | Erkek | 1. Güçlü kimse.2. Onurlu kimse. |
Öktem | T. | Erkek | 1. Güçlü. 2. Onurlu. |
Ökte | T. | Erkek | Akıllı, zeki, anlayışlı, bilgili. |
Ökmener | T. | Erkek | Akıllı, bilgili kimse. |
Ökmen | T. | Erkek | Akıllı, zeki, bilgili kimse. |
Öklü | T. | Erkek | Akıllı. |
Öker | T. | Erkek | Akıllı kimse. |
Ökelik | T. | Erkek | Akıllılık, bilgelik. |
Ökeer | T. | Erkek | Akıllı, bilgili kimse. |
Öke | T. | Kız/Erkek | bk. Öge |
Ök | T. | Erkek | Akıl, hatır, zekâ, zihin. |
Öğütal | T. | Erkek | "Öğüt dinle" anlamında kullanılan bir ad. |
Öğüt | T. | Kız/Erkek | Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz. |
Öğüş | T. | Kız/Erkek | Çok, fazla. |
Öğür | T. | Erkek | 1. Aynı yaşta olanlar, yaşıt, akran. 2. Dost, arkadaş. 3. Öğrenmiş, alışmış. |
Öğünç | T. | Erkek | bk. Övünç |