| Dirin |
Far. |
Erkek |
Eski.
|
| Dirimtekin |
T. |
Erkek |
Yaşama gücü olan hükümdar.
|
| Dirim |
T. |
Erkek |
1. Yaşama, hayat. 2. Yaşama gücü.
|
| Diril |
T. |
Erkek |
Ruh.
|
| Dirikök |
T. |
Erkek |
Sağlıklı bir soydan gelen kimse.
|
| Diriker |
T. |
Erkek |
Sağlıklı, canlı kimse.
|
| Dirik |
T. |
Erkek |
Diri, canlı, yaşayan, sağlıklı.
|
| Dirican |
T.+Far. |
Erkek |
Güçlü, canlı kimse.
|
| Diribaş |
T. |
Erkek |
Açıkgöz, kurnaz.
|
| Diri |
T. |
Erkek |
1. Yaşamakta olan, canlı. 2. Taze. 3. Güçlü, zinde. 4. Zengin, varlıklı.
|
| Direnç |
T. |
Erkek |
Dayanma, karşı koyma gücü.
|
| Diren |
T. |
Erkek |
Toplayan.
|
| Dindar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Allah'a inanmış ve bağlanmış kimse.
|
| Dinçtürk |
T. |
Erkek |
Sağlam ve güçlü Türk.
|
| Dinçtaş |
T. |
Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dinçsü |
T. |
Erkek |
Güçlü, sağlıklı asker.
|