| Durutürk |
T. |
Erkek |
Temiz, dürüst Türk.
|
| Durutekin |
T. |
Erkek |
Özü temiz olan hükümdar.
|
| Durusu |
T. |
Erkek |
Sakin akan saf ve berrak su.
|
| Durusoy |
T. |
Erkek |
Soylu, temiz aileden gelen kimse.
|
| Durusel |
T.+Ar. |
Erkek |
Saf ve berrak akan sel.
|
| Durusan |
T. |
Erkek |
Temiz tanınmış kimse.
|
| Duruöz |
T. |
Erkek |
Özü temiz kimse.
|
| Durul |
T. |
Erkek |
"Berrak, saf duruma gel" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Durukan |
T. |
Erkek |
Özü temiz kimse.
|
| Durukal |
T. |
Erkek |
"Yaşamın boyunca özün temiz olsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Duruk |
T. |
Erkek |
1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.
|
| Duruiz |
T. |
Erkek |
Özü temiz kimse.
|
| Duruhan |
T. |
Erkek |
Özü temiz hükümdar.
|
| Durucan |
T.+Far. |
Erkek |
Özü temiz kişi.
|
| Durubay |
T. |
Erkek |
Özü temiz zengin kişi.
|
| Durualp |
T. |
Erkek |
Özü temiz yiğit.
|