| Edgüalp |
T. |
Erkek |
İyi yiğit.
|
| Edgü |
T. |
Erkek |
İyi.
|
| Ede |
T. |
Erkek |
1. Ata, dede. 2. Büyük erkek kardeş. 3. Kendisine saygı gösterilen kimse.
|
| Ecvet |
Ar. |
Erkek |
En iyi olan.
|
| Ecmel |
Ar. |
Kız/Erkek |
Çok güzel.
|
| Ecir |
Ar. |
Erkek |
1. Bir iş veya emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz, sevgili.
|
| Ecevit |
T. |
Erkek |
1. Çevik, çalışkan, açık fikirli. 2. Açıkgöz. 3. Sinirli.
|
| Ecer |
T. |
Kız/Erkek |
Yeni, güzel, iyi.
|
| Ecemiş |
T. |
Erkek |
Çok bilmiş, olgun.
|
| Ecekan |
T. |
Erkek |
Saygın bir soydan gelen kimse.
|
| Ecehan |
T. |
Kız/Erkek |
Saygın, özel kadın.
|
| Ecebey |
T. |
Erkek |
Saygın, ileri gelen bey.
|
| Ecebay |
T. |
Erkek |
İleri gelen, saygın, zengin kimse.
|
| Ece |
T. |
Kız/Erkek |
1. Başkan, ulu, ileri gelen. 2. Ak sakallı ihtiyar. 3. Arkadaş, dost.
|
| Ebubekir |
Ar. |
Erkek |
Bekir'in babası.
|
| Ebrak |
Ar. |
Erkek |
Çok parlak olan.
|