| Demirer |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Demirel |
T. |
Erkek |
Eli demir gibi güçlü olan.
|
| Demirdöven |
T. |
Erkek |
Demiri işleyen, güçlü kimse.
|
| Demirdelen |
T. |
Erkek |
Demiri delecek güçte olan kimse.
|
| Demirçay |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Demircan |
T.+Far. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Demirbüken |
T. |
Erkek |
Demiri bükecek güçte olan kimse.
|
| Demirboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Demirbaş |
T. |
Erkek |
Başı demir gibi sağlam olan kimse.
|
| Demirbağ |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Demiray |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Demiralp |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert, yiğit kimse.
|
| Demirağ |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Demir |
T. |
Erkek |
1. Koyu renkli, kolay işlenen, dayanıklı, kullanılış yerleri çok maden.2. Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
|
| Delikanlı |
T. |
Erkek |
1. Çocukluk çağından çıkmış genç erkek.2. Sözünün eri, dürüst, namuslu kimse.
|
| Delikan |
T. |
Erkek |
Coşkulu, hareketli, kabına sığmaz kimse.
|