| Günçe |
T. |
Erkek |
Güneşli yer.
|
| Günçağ |
T. |
Erkek |
"Güneş gibi ışık ve aydınlık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Günbey |
T. |
Erkek |
Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
|
| Günbek |
T. |
Erkek |
bk. Günbey
|
| Günbay |
T. |
Erkek |
Zenginlik içinde geçen gün.
|
| Günaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Sabahları söylenen esenleme sözü.
|
| Günay |
T. |
Kız/Erkek |
Güney, güneş gören yer.
|
| Günan |
T. |
Kız/Erkek |
"Işığı ve aydınlığı her zaman hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Günaltay |
T. |
Erkek |
Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
|
| Günaltan |
T. |
Erkek |
Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
|
| Günalp |
T. |
Erkek |
Güneş gibi aydınlım ve ışık saçan yiğit.
|
| Günalan |
T. |
Erkek |
Aydınlanan, aydın olan.
|
| Günal |
T. |
Kız/Erkek |
"Aydın ol, aydınlan" anlamında kullanlıan bir ad.
|
| Günak |
T. |
Erkek |
İyi, hayırlı, mutlu gün.
|
| Günaç |
T. |
Kız/Erkek |
Gün gibi doğ, aydınlat" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Gün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Güneş. 2. Gündüz. 3. İyi yaşanmış zaman.
|