| Hanif |
Ar. |
Erkek |
1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı'ya inanan.
|
| Hanefi |
Ar. |
Erkek |
Hanefi mezhebinden olan kimse.
|
| Hanedan |
Far. |
Erkek |
Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
|
| Hanbey |
T. |
Erkek |
Hükümdar ve bey.
|
| Hanbek |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli hükümdar.
|
| Hanalp |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur hükümdar.
|
| Han |
T. |
Erkek |
1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
|
| Hamza |
Ar. |
Erkek |
1. Aslan, güçlü adam. 2. İslam tarihinde Hz. Muhammed'in amcası.
|
| Hamit |
Ar. |
Erkek |
1. Övülmeye değer. 2. Allah'ın adlarındandır. 3. Hamdeden, şükreden.
|
| Hamis |
Ar. |
Erkek |
Beşinci.
|
| Hamil |
Ar. |
Erkek |
1. Taşıyan, taşıyıcı. 2. Sahip olan. 3. Destek.
|
| Hami |
Ar. |
Erkek |
1. Koruyan, koruyucu, himaye eden. 2. Kayıran, kayırıcı.
|
| Hamdullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın övgüsü.
|
| Hamdi |
Ar. |
Erkek |
Allahı övmeyle, Allaha şükretmekle ilgili.
|
| Hamaset |
Ar. |
Erkek |
Cesaret, kahramanlık, yiğitlik.
|
| Halûk |
Ar. |
Erkek |
İyi ahlak sahibi, iyi huylu, geçimli kimse.
|