| Keleştimur |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.
|
| Keleşhan |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı hükümdar.2. Yiğit, cesur, bahadır hükümdar.
|
| Keleşbay |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
|
| Keleş |
T. |
Erkek |
1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.
|
| Kelâmi |
Ar. |
Erkek |
Söze ilişkin, sözle ilgili.
|
| Kebir |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı.
|
| Kâzım |
Ar. |
Erkek |
Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.
|
| Kazgan |
T. |
Erkek |
bk. Kazan
|
| Kazanhan |
T. |
Erkek |
Olumlu etkiler bırakan hükümdar.
|
| Kazan |
T. |
Erkek |
Olumlu etkiler bırakan kimse.
|
| Kazakhan |
T. |
Erkek |
İnatçı hükümdar.
|
| Kazak |
T. |
Erkek |
1. Göçebe, akıncı. 2. Rusya'da yaşayan bir Türk kavmi. 3. Genç, taze. 4. İnatçı.
|
| Kayyum |
Ar. |
Erkek |
Ezelî ve ebedî olan, değişmeyen.
|
| Kayser |
Ar. |
Erkek |
1. Eski Roma ve Bizans İmparatorlarının sanı. 2. Hükümdar.
|
| Kayran |
T. |
Erkek |
1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.
|
| Kayral |
T. |
Erkek |
Kayrılan, himaye edilen kimse.
|