| Karayel |
T. |
Erkek |
Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
|
| Karayağız |
T. |
Erkek |
Koyu esmer kimse.
|
| Karatün |
T. |
Erkek |
Karanlık gece.
|
| Karatekin |
T. |
Erkek |
Esmer kimse.
|
| Karatay |
T. |
Erkek |
Anadolu Selçuklu devlet adamı.
|
| Karataş |
T. |
Erkek |
Siyah taş, hacerülesvet.
|
| Karatan |
T. |
Erkek |
Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
|
| Karaşın |
T. |
Erkek |
Esmer.
|
| Karasüyek |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
|
| Karasungur |
T. |
Erkek |
Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
|
| Karasu |
T. |
Erkek |
Ağır akan su.
|
| Karasal |
T. |
Erkek |
Kara ile ilgili.
|
| Karapars |
T.+Far. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
|
| Karaörs |
T. |
Erkek |
Kuvveti, güçlü kimse.
|
| Karaoğlan |
T. |
Erkek |
Esmer renkli çocok.
|
| Karanbay |
T. |
Erkek |
Kahraman, yürekli kimse.
|