| Kongarata |
T. |
Erkek |
Kumral kimse.
|
| Kongar |
T. |
Erkek |
bk. Kongur
|
| Konan |
T. |
Erkek |
Konuk, misafir.
|
| Konak |
T. |
Erkek |
1. Konuk, misafir. 2. Konuk olunan yer.
|
| Komutan |
T. |
Erkek |
Bir asker topluluğunun başı, kumandan.
|
| Koman |
T. |
Erkek |
Umut.
|
| Koldaş |
T. |
Erkek |
1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş.
|
| Koldan |
T. |
Erkek |
Kurala uygun, normal.
|
| Kolçak |
T. |
Erkek |
1. Yiğit, mert, yürekli, koçak. 2. Kola geçirilen kolluk.
|
| Kolat |
T. |
Erkek |
"Yardım et, yardımcı ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Koçyiğit |
T. |
Erkek |
Yürekli, cesur, kahraman kimse.
|
| Koçubey |
T. |
Erkek |
Koçu arabasını kullanan kişi.
|
| Koçu |
T. |
Erkek |
1. Gelin arabası. 2. Çukur oyuk yer, hendek.
|
| Koçtürk |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli Türk.
|
| Koçtuğ |
T. |
Erkek |
Güçlü kuvvetli savaşçı kimse.
|
| Koçsoy |
T. |
Erkek |
Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen kimse.
|