Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ecenur | T.+Ar. | Kız | Nur gibi parlak ve güzel kız. |
Ecer | T. | Kız/Erkek | Yeni, güzel, iyi. |
Ecmel | Ar. | Kız/Erkek | Çok güzel. |
Eda | Ar. | Kız | 1. Davranış, tavır. 2. Naz, işve. |
Edadil | Ar.+Far. | Kız | Nazlanan. |
Edagül | Ar.+Far. | Kız | Nazlı güzel. |
Edibe | Ar. | Kız | 1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla ilgilenen kimse. |
Edis | T. | Kız | bk. Ediz |
Ediz | T. | Kız/Erkek | Ulu, yüce, değerli kimse. |
Efdal | Ar. | Kız/Erkek | 1. Çok erdemli, çok faziletli. 2. En iyi, üstün. |
Eflâtun | Ar. | Kız/Erkek | Açık mor renk. |
Efser | Far. | Kız/Erkek | Taç. |
Efsun | Far. | Kız | Büyü, sihir. |
Efza | Far. | Kız | Artıran, çoğaltan. |
Ege | T. | Kız/Erkek | 1. Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her hâlinden sorumlu olan kimse. 2. Yaşça büyük. 3. Sahip. |
Egemen | T. | Kız/Erkek | Buyruk ve hüküm sahibi, buyruğunu yürüten, bağımlı olmayan. |