Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Fahire | Ar. | Kız | 1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel. |
Fahriye | Ar. | Kız | 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.3. Divan şairlerinin kendi erdemlerini övmek için yazdıkları şiir. |
Fahrünnisa | Ar. | Kız | Kadının erdemi, onuru, büyüklük ve ululuğu. |
Faika | Ar. | Kız | Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce. |
Faize | Ar. | Kız | 1. Başarı kazanan. 2. Taşan, coşan. |
Fakihe | Ar. | Kız | Zeki, anlayışlı. |
Fâkihe | Ar. | Kız | Yemiş, meyve. |
Fariha | Ar. | Kız | bk. Feriha |
Farise | Ar. | Kız | 1. Atlı, süvari. 2. İyi ata binen. 3. Anlayışlı, sevgili. |
Fasihe | Ar. | Kız | Güzel, düzgün ve açık konuşan, konuşma yeteneği olan kimse. |
Fatine | Ar. | Kız | Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse. |
Fatma | Ar. | Kız | 1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammetin ilk eşi Hz. Haticeden doğan kızının adı. |
Fatmagül | Ar.+Far. | Kız | Fatma ve gül. |
Fatmanur | Ar. | Kız | Fatma ve nur. |
Fato | Ar. | Kız | bk. Fatma |
Fatoş | Ar. | Kız | bk. Fatma |