| Dilfiruz |
Far. |
Kız |
Gönle ferahlık veren, sevindiren.
|
| Dilge |
T. |
Kız/Erkek |
Güzel konuşan, hoşsohbet kimse.
|
| Dilhan |
Far. |
Kız |
Gönülden söyleyen, içten konuşan kimse.
|
| Dilhayat |
Ar.+Far. |
Kız |
Gönül canlılığı.
|
| Dilhun |
Far. |
Kız |
İçi kan ağlayan.
|
| Dilhuş |
Far. |
Kız |
Gönlü hoş, yüreği rahat.
|
| Dilman |
T. |
Kız |
bk. Dilmen.
|
| Dilmen |
T. |
Kız/Erkek |
Dil bilen, güzel söz söyleyen.
|
| Dilnişin |
Far. |
Kız |
Gönülde yer tutan, hoş, güzel.
|
| Dilnur |
Ar.+Far. |
Kız |
Gönlü nurlu.
|
| Dilrüba |
Far. |
Kız |
Gönül kapan.
|
| Dilsafa |
Ar.+Far. |
Kız |
Gönlü şen, rahat, dertsiz.
|
| Dilsaz |
Far. |
Kız |
Gönül yapan, tatlı davranan.
|
| Dilsitan |
Far. |
Kız |
Gönül alan güzel.
|
| Dilsuz |
Far. |
Kız |
Gönül yakan, yürek yakan.
|
| Dilşah |
Far. |
Kız |
Gönül şahı, sevgili.
|