| Özenç |
T. |
Kız/Erkek |
1. İstek. 2. Gıpta, imrenme.
|
| Özenir |
T. |
Kız |
Çaba gösteren, en iyisini yapmaya çalışan kimse.
|
| Özenli |
T. |
Kız |
Kendisine özen gösteren kimse.
|
| Özer |
T. |
Kız/Erkek |
Yiğit, doğru kimse.
|
| Özge |
T. |
Kız/Erkek |
1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı.6. Yürekli, gözü pek.
|
| Özgen |
T. |
Kız/Erkek |
Özü geniş, rahat, sakin kimse.
|
| Özgü |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.
|
| Özgün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
|
| Özgünel |
T. |
Kız |
Kendisine has becerileri olan kimse.
|
| Özgüneş |
T. |
Kız/Erkek |
Özü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
|
| Özgüney |
T. |
Kız |
Kendisine has nitelikleri olan güzel.
|
| Özgür |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
|
| Özil |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten o memleketten olan kimse.
|
| Özinan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten inançlı olan kimse.
|
| Özipek |
T. |
Kız |
Özü ipek gibi saf ve dürüst olan kimse.
|
| Öziş |
T. |
Kız |
Gerçektem eş olan kimse.
|