| Urun |
T. |
Erkek |
bk. Orun
|
| Veli |
Ar. |
Erkek |
1. Sahip. 2. Ermiş, eren. 3. Bir çocuğun her türlü durumundan sorumlu olan kimse.
|
| Yıldırım |
T. |
Erkek |
1. Gök gürültüsü ve şimşekle görülen, hava ile yer arasındaki elektrik boşalması. 2. Çok hızlı, canlı.
|
| İncebay |
T. |
Erkek |
Nazik, kibar kimse.
|
| Atom |
Fr. |
Erkek |
1. Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşikleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık. 2. Eski Yunan filozoflarına göre, gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri.
|
| Azam |
Ar. |
Erkek |
Büyük, çok büyük.
|
| Cankılıç |
T.+Far. |
Erkek |
Özü klıç gibi keskin olan kimse.
|
| Çelik |
T. |
Erkek |
1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü, kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal.
|
| Deryadil |
Far. |
Erkek |
Gönlü geniş, her şeyi hoş gören kimse.
|
| Ebrak |
Ar. |
Erkek |
Çok parlak olan.
|
| Ergenekon |
T. |
Erkek |
Dağın en yüksek noktası, doruğu.
|
| Evşen |
T. |
Erkek |
Eve mutluluk ve şenlik getiren kimse..
|
| Gıyas |
Ar. |
Erkek |
1. Yardım. 2. Yardımcı kimse.
|
| Hudavent |
Far. |
Erkek |
1. Allah, Tanrı. 2. Efendi, sahip. 3. Hükümdar.
|
| İlyas |
İbr. |
Erkek |
1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı.
|
| Karayel |
T. |
Erkek |
Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
|