Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Cankan | T.+Far. | Erkek | Özü hareketli olan kimse. |
Çelem | T. | Erkek | 1. Yiğit. 2. Şalgam. |
Dervişani | Far. | Erkek | Dervişlere ait. |
Ebecen | T. | Erkek | Akıllı çocuk. |
İltüze | T. | Erkek | Ülkeninin adaletini sağlayan kimse. |
Karatekin | T. | Erkek | Esmer kimse. |
Koçtürk | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli Türk. |
Mansur | Ar. | Erkek | Tanrının yardımıyla galip, üstün gelmiş. |
Muhar | T. | Erkek | Pınar, çeşme. |
Nurullah | Ar. | Erkek | Tanrı'nın nuru. |
Otaran | T. | Erkek | 1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen. |
Özerman | T. | Erkek | Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse. |
Salcan | Ar.+Far. | Erkek | bk. Selcan |
Şebap | Ar. | Erkek | Gençlik, tazelik. |
Tanır | T. | Erkek | 1. Anımsayan. 2. Bilip ayıran, seçen. |
Urluk | T. | Erkek | 1. Aile, soy sop. 2. Tohum. |