Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Turgut | T. | Erkek | Konut, oturulacak yer. |
Urı | T. | Erkek | 1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü. |
Yıldıran | T. | Erkek | Parlayan, ışıldayan, ışık saçan. |
Eymen | Ar. | Erkek | 1. Daha uğurlu, daha bereketli.2. Sağ tarafta olan. |
Adsız | T. | Erkek | Ünsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse. |
Anadolu | T. | Erkek | 1. "Anne, doldu!" anlamında kullanılan bir ad.2. Türkiyenin Asya kıtasında bulunan topraklarına verilen ad. |
Atlı | T. | Erkek | 1. Atı olan.2. Ünlü, tanınmış. |
Binbay | T. | Erkek | Çok zengin kimse. |
Çelebi | T. | Erkek | 1. Görgülü, terbiyeli, olgun kimse. 2. Bektaşi ve Mevlevi pirlerinin en büyüklerine verilen san. 3. Kayınbirader. |
Derviş | Far. | Erkek | 1. Bir tarikata girmiş, onun yasa ve törelerine bağlı kimse. 2. Alçak gönüllü, hoşgörülü kimse. |
Düzgün | T. | Erkek | 1. Düzenli, doğru. 2. Eksiksiz, kusursuz. |
Evrensel | T. | Erkek | 1. Tüm insanlığı ilgilendiren. 2. Dünya ölçüsünde, dünya çapında. |
Gezenay | T. | Erkek | Gezip dolaşan kimse. |
İltutmuş | T. | Erkek | Ülkeyi idare altında yöneten kimse. |
Karatay | T. | Erkek | Anadolu Selçuklu devlet adamı. |
Koçtuğ | T. | Erkek | Güçlü kuvvetli savaşçı kimse. |