Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Urgun | T. | Erkek | 1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli. |
Vefki | Ar. | Erkek | Uygun. |
Yıldır | T. | Erkek | Parlak, parlayan, ışıklı, ışık. |
Erincek | T. | Erkek | Üşengeç, tembel kimse. |
Adni | Ar. | Erkek | Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik kişi. |
Atlan | T. | Erkek | 1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem. |
Bayyiğit | T. | Erkek | Zengin yiğit. |
Çekim | T. | Erkek | 1. Güzel ve muntazam görünüş. 2. Güç, takat. 3. Çam yaprağı. 4. Çam kozalağı. |
Derlen | T. | Erkek | "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz. |
Düzel | T. | Erkek | Eline ayağına düzgün kimse. |
Ergalip | T.+Ar. | Erkek | Üstün, yenen kimse. |
Karatan | T. | Erkek | Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. |
Koçkar | T. | Erkek | 1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç. 2. Yaban koyunu. |
Mançuhan | T. | Erkek | Mançuların hükümsarı. |
Nazır | Ar. | Erkek | 1. Bakan, gören.2. Bakan, vekil. |
Nurtekin | T.+Ar. | Erkek | Nurlu, aydınlık hükümdar. |