| Çelenk |
T. |
Erkek |
1. Çiçek, dal ve yapraklarla yapılmış halka. 2. Uzun kuş tüyü. 3. Gümüş veya altın taç.
|
| Ebet |
Ar. |
Erkek |
Sonu olmayan zaman, sonsuzluk.
|
| Ergenç |
T. |
Erkek |
Genç erkek.
|
| Evsen |
T. |
Erkek |
Hafif, az, yavaş.
|
| Gezginer |
T. |
Erkek |
Çok gezen kimse.
|
| Hudavendigâr |
Far. |
Erkek |
1. Amir, hâkim. 2. Osmanlı Padişahı I. Muratın sanı.
|
| İlvan |
T. |
Erkek |
1. Gösteriş, çalım. 2. Süs.
|
| Karayağız |
T. |
Erkek |
Koyu esmer kimse.
|
| Koçubey |
T. |
Erkek |
Koçu arabasını kullanan kişi.
|
| Manzur |
Ar. |
Erkek |
1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen.
|
| Otuk |
T. |
Erkek |
1. Çakmak. 2. Çakmak taşı.
|
| Özertan |
T. |
Erkek |
Gerçekten erdemli olan kimse.
|
| Salgur |
T. |
Erkek |
Saldıran, saldırgan.
|
| Songun |
T. |
Erkek |
1. Sonuncu, son olan. 2. Eğilim, yetenek.
|
| Tanırer |
T. |
Erkek |
Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
|
| Teşrif |
Ar. |
Erkek |
Şereflendirme, onurlandırma.
|