Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Erginal | T. | Erkek | "Olgunlaşmış, yetişmiş kimselerle arkadaşlık yap" anlamında kullanılan bir ad. |
Girayer | T. | Erkek | Hükümdar olan kimse. |
İmat | Ar. | Erkek | Direk, sütun. |
Kargı | T. | Erkek | 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz. |
Koman | T. | Erkek | Umut. |
Muhsin | Ar. | Erkek | İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden. |
Oyalp | T. | Erkek | Görüş, düşünce sahibi yiğit. |
Semavi | Ar. | Erkek | 1. Gökle ilgili, göksel. 2. Tanrı'dan gelen, ilahî. |
Tutu | T. | Erkek | Rehin. |
Usal | T. | Erkek | 1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz. |
Veliyüddin | Ar. | Erkek | Dindar, dinine sımsıkı bağlı kimse. |
Yılkan | T. | Erkek | Yılan, çekinen kimse. |
Akşın | T. | Erkek | 1. Az beyaz, beyazımsı.2. Kıllarında ve gözlerinde bazen de derisinde doğuştan boya maddesi bulunmadığı için her yanı beyaz olan hayvan veya insan. |
Andak | T. | Erkek | Derhâl, hemen. |
Avkan | T. | Erkek | 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer. |
Azim | Ar. | Erkek | Büyük, ulu. |