Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ergil | T. | Erkek | Er kişi, sözüne güvenilir kişi. |
Eyüp | Ar. | Erkek | 1. Çok ıstırap çeken kimse.2. Kuranda adı geçen ve "sabırlı insan" örneği olarak gösterilen peygamber. |
Giray | Moğ. | Erkek | Eskiden Kırım hanlarının ve han ailesinden olan prenslerin kullandığı san. |
Güntimur | T. | Erkek | bk. Gündemir |
Hulagu | Moğ. | Erkek | 1. Kula tüylü at. 2. İlhanlılar Devletinin kurucusu olan hükümdar. |
İmamettin | Ar. | Erkek | Dinin öncüsü, önderi. |
Koldan | T. | Erkek | Kurala uygun, normal. |
Maruf | Ar. | Erkek | 1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü. |
Muhlis | Ar. | Erkek | 1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı. |
Oyal | T. | Erkek | "Düşüncesine başvur" anlamında kullanılan bir ad. |
Özgeci | T. | Erkek | Kişisel yarar gözetmeden başkasına yararlı olmaya çalışan kimse. |
Şefik | Ar. | Erkek | Şefkatli, acıması olan, esirgeyici. |
Tankoç | T. | Erkek | Şafak vakti gibi aydın, güçlü kimse |
Tevekkül | Ar. | Erkek | Herhangi bir işte elinden geleni yapıp daha sonrasını Allah'a bırakma. |
Tutku | T. | Erkek | 1. İrade ve yargıları aşan güçlü bir coşku, ihtiras.2. Güçlü istek ve eğilimin yöneldiği amaç. |
Uruz | T. | Erkek | Hedef, amaç. |