Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Üstüngü | T. | Erkek | En üstteki, en yüksekteki. |
Yazan | T. | Erkek | Yazar. |
Akgüner | T. | Erkek | Aydınlanmış tan vakti. |
Alptekin | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli hükümdar. |
Batıhan | T. | Erkek | bk. Batuhan |
Beytullah | Ar. | Erkek | Allahın evi, Kâbe. |
Buyrukbay | T. | Erkek | Buyruk veren zengin. |
Dehri | Ar. | Erkek | 1. Dünyanın sonsuzluğuna, ruhun bedenle birlikte öldüğüne inanan kimse. 2. Çok bilgili kimse. |
Dönü | T. | Erkek | Tövbe. |
Erbilir | T. | Erkek | Yiğt ve yürekli olanı tanıyan kimse. |
Erünal | T. | Erkek | "Adın duyulsun, tanın, ün kazan" anlamında kullanılan bir ad. |
Güçlütürk | T. | Erkek | Güçlü Türk. |
Hayır | Ar. | Erkek | İyilik, karşılık beklemeden yapılan yardım. |
Kanpulat | T.+Far. | Erkek | bk. Kanpolat |
Kıyam | Ar. | Erkek | Kalkma, ayağa kalkma. |
Ongunsu | T. | Erkek | Kutlu, uğurlu, beğenilen soydan gelen kimse. |