Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Bâhire | Ar. | Kız | 1. Işıklı, parlak, güzel. 2. Belli, besbelli, açık. |
Birtane | T.+Far. | Kız | Biricik. |
Dilbeste | Far. | Kız | Gönül bağlamış, âşık. |
Efsun | Far. | Kız | Büyü, sihir. |
Gülfide | Far.+Rum. | Kız | Gül fidesi. |
Gürten | T.+Far. | Kız | Güçlü, kuvvetli. |
Hürmüz | Far. | Kız | 1. Zerdüştlerin hayır Tanrısının adı. 2. Eski İran takviminde güneş yılının ilk günü. 3. Jüpiter gezegeni. |
İpek | T. | Kız | 1. Bir tür böceğin ördüğü kozadan elde edilen ve kumaş yapımında kullanılan ince parlak tel ve bundan yapılan kumaş. 2. Zarif, kibar, ince. |
Mefkûre | Ar. | Kız | Ülkü, ideal. |
Nejlâ | Ar. | Kız | bk. Neclâ |
Sanavber | Ar. | Kız | bk. Sanevber |
Ağgül | T.+Far. | Kız | Beyaz gül, ak gül. |
Aybir | T. | Kız | bk. Aytek |
Bahise | Ar. | Kız | Söz eden, bahseden. |
Birtek | T. | Kız | Eşi olmayan, çok sevilen, yegâne. |
Dilbu | Far. | Kız | Gönül kokusu. |