Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Dönmeztekin | T. | Erkek | Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar. |
Erbilen | T. | Erkek | Yiğit ve yürekliyi tanıyan kimse. |
Erün | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış yiğit. |
Güçlükhan | T. | Erkek | bk. Güçlühan |
Haydar | Ar. | Erkek | 1. Aslan. 2. Cesur, yiğit kimse. 3. Hz.Alinin lakabı. |
Kanpolat | T.+Far. | Erkek | Yiğit, kahraman kimse. |
Mevlût | Ar. | Erkek | 1. Yeni doğmuş bebek. 2. Doğulan zaman veya yer. |
Onguner | T. | Erkek | Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. |
Özbatu | T. | Erkek | Gerçekten üstün gelen, yenen. |
Sebük | Far. | Erkek | 1. Hafif, yeğni. 2. Çabuk, hızlı. 3. Ağırbaşlı olmayan. 4. Sevgili, aziz. |
Seziş | T. | Erkek | Sezme işi, sezme yeteneği. |
Şah | Far. | Erkek | Hükümdar. |
Takiyettin | Ar. | Erkek | Dindar, mümin. |
Tekindağ | T. | Erkek | Uğurlu dağ. |
Tuğsan | T. | Erkek | Tuğuyla ünlü olmuş kimse. |
Uluca | T. | Erkek | Üstte, üst derecede bulunan kimse, önder. |