| Ulualp |
T. |
Erkek |
Çok erdemli, yüce yiğit.
|
| Üstel |
T. |
Erkek |
Yüce, saygın kimse.
|
| Yaybörü |
T. |
Erkek |
Sert, güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Zeynur |
Ar. |
Erkek |
bk. Zinnur
|
| Acahan |
T. |
Erkek |
Aca ve han sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akgöl |
T. |
Erkek |
Temiz göl.
|
| Alpkülük |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınmış yiğit kimse.
|
| Baştuğ |
T. |
Erkek |
Önemli, saygın kimse.
|
| Beyrek |
T. |
Erkek |
1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.
|
| Buruktekin |
T. |
Erkek |
Gücenmiş, kırılmış şehzade.
|
| Erben |
T. |
Erkek |
"Ben yiğit ve cesurum" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ertüre |
T. |
Erkek |
Törelere bağlı kimse.
|
| Güçkanat |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Günalan |
T. |
Erkek |
Aydınlanan, aydın olan.
|
| İlbay |
T. |
Erkek |
Vali.
|
| Kanıkor |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.
|