| Yaygır |
T. |
Erkek |
Gök kuşağı.
|
| Zeyyat |
Ar. |
Erkek |
Yağ yapan, zeytinyağı yapan kimse.
|
| Acaralp |
T. |
Erkek |
Yiğit, becerikli, cesur kişi.
|
| Akgüç |
T. |
Erkek |
Gücünü doğru ve dürüst işlerde kullanan kimse.
|
| Aşan |
T. |
Erkek |
Güçlükleri ve engelleri yenen kimse.
|
| Buyan |
T. |
Erkek |
1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi iş, sevap.
|
| Çağlam |
T. |
Erkek |
Çağlayan.
|
| Dönmezcan |
T.+Far. |
Erkek |
Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
|
| Erbey |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur hükümdar, bey.
|
| Ertüze |
T. |
Erkek |
Adaletli kimse.
|
| Firdevsi |
Far. |
Erkek |
1. Cennete ait, cennetle ilgili. 2. İranın ünlü şairi, Şehnamenin yazarı.
|
| Güçlübay |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Günaltan |
T. |
Erkek |
Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
|
| Hayalî |
Ar. |
Erkek |
1. Hayal niteliğinde veya hayal ürünü olan, düşsel, imgesel. 2. Karagöz oynatan kimse, karagözcü.
|
| İlbek |
T. |
Erkek |
bk. İlbey
|
| Kani |
Ar. |
Erkek |
1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.
|