Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Beykara | T. | Erkek | bk. Baykara |
Burkay | T. | Erkek | 1. Ay, hilal.2. Gücenmiş, kırılmış kimse. |
Dayı | T. | Erkek | 1. Annenin erkek kardeşi. 2. Birini kayırıp koruyan saygın kimse. 3. Kabadayı, külhanbeyi. 4. Güzel, iyi. |
Erbatur | T. | Erkek | Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse. |
Erturan | T. | Erkek | bk. Erduran |
Güçermiş | T. | Erkek | Güçlü kimse. |
İlbasmış | T. | Erkek | bk. İlbasan |
Kandemir | T. | Erkek | Güçlü soydan gelen kimse. |
Kırman | T. | Erkek | Saçlarına ak düşmüş adam. |
Nuraydın | T.+Ar. | Erkek | Aydınlık, ışık, parlaklık. |
Onel | T. | Erkek | On el. |
Sebahattin | Ar. | Erkek | bk. Sabahattin |
Teker | T. | Erkek | Biricik, eşsiz kimse. |
Uldız | T. | Erkek | bk. Yıldız |
Üstay | T. | Erkek | Ay gibi yüksek, yüce. |
Yayak | T. | Erkek | Yürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz. |