Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özata | T. | Erkek | Gerçekten ataya yaraşır olan kimse. |
Sabutay | Moğ. | Erkek | bk. Subutay |
Sazak | T. | Erkek | 1. Kuvvetli ve soğuk esen yel. 2. Soğuk yelle birlikte yağan hafif kar. 3. Bataklık, sazlık. 4. Küçük pınar, kaynak. |
Şad | Far. | Erkek | Mutlu, sevinçli. |
Tağman | T. | Erkek | Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse. |
Tekebay | T. | Erkek | Mert, sözünün eri olan kimse. |
Tuğaltay | T. | Erkek | Tuğ takınmış değerli, yüce kimse. |
Ulaş | T. | Erkek | Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse. |
Üs | T. | Erkek | 1. Üst. 2. Asıl, kök. |
Yavuzhan | T. | Erkek | Cesur, güçlü hükümdar. |
Abuzer | Ar.+Far. | Erkek | Altın suyu. |
Akerman | T. | Erkek | Dürüst, soylu, temiz kişi. |
Alpkan | T. | Erkek | Yiğit soydan gelen. |
Başol | T. | Erkek | "Önder ol, lider ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Beykal | T. | Erkek | "Beyliğini sürüdür" anlamında kullanılan bir ad. |
Burhan | Ar. | Erkek | Kanıt, delil, ispat. |