| İlalmış |
T. |
Erkek |
bk. İlalan
|
| Kamu |
T. |
Erkek |
1. Bütün, hep. 2. Halk.
|
| Kırbörü |
T. |
Erkek |
Yaşlı, ak sakallı deneyimli kimse.
|
| Metehan |
T. |
Erkek |
Hükümdar olan Mete.
|
| Nabi |
Ar. |
Erkek |
1. Haberci, haber veren. 2. Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan. 3. Yüksek, yüce.
|
| Onart |
T. |
Erkek |
Düzenli, muntazam.
|
| Özarı |
T. |
Erkek |
Arı gibi çalışkan kimse.
|
| Sabri |
Ar. |
Erkek |
Sabırlı, sabreden.
|
| Süyek |
T. |
Erkek |
Kemik.
|
| Tağ |
T. |
Erkek |
Dağ.
|
| Tekçe |
T. |
Erkek |
1. Bir topluluk oluşturan şeylerin her biri. 2. Tek başına, yalnız. 3. Yegâne, eşsiz, benzersiz.
|
| Tuğ |
T. |
Erkek |
1. Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç.2. Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs.
|
| Ulak |
T. |
Erkek |
1. Haber götüren kimse, postacı. 2. Yardımcı. 3. Amaç, hedef. 4. İri yarı, güçlü kimse. 5. Ek, yama. 6. At.
|
| Yavuzbay |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü kimse.
|
| Zeycan |
Far. |
Erkek |
Candan, cana yakın.
|
| Ablak |
T. |
Erkek |
1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı. 2. Sevimli. 3. Yayvan ve toplu yüz. 4. Çok beyaz. 5. Siyahlı beyazlı. 6. Geniş, enli. 7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı. 8. Ağaçların dayanıklı kısmı. 9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm.
|