Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Marufe | Ar. | Kız | 1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü. |
Muhlise | Ar. | Kız | 1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı. |
Nazlıhan | T.+Far. | Kız | Nazlı hükümdar. |
Oyalı | T. | Kız | 1. Oya ile süslenmiş. 2. Oya gibi güzel, zarif. |
Sonnur | T.+Ar. | Kız | Son doğan kız çocuk. |
Şefika | Ar. | Kız | Şefkatli, acıması olan, esirgeyici. |
Gülebetin | Far. | Kız | 1. Bezekli dikiş. 2. Güzellik, incelik simgesi. |
Hulkiye | Ar. | Kız | 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı. |
Marziye | Ar. | Kız | Hoşa giden, beğenilen. |
Nazlım | T.+Far. | Kız | "Sevdiğim, değer verdiğim, üstüne titrediğim, edalım" anlamında kullanılan bir ad. |
Nuşabe | Far. | Kız | İçene ölümsüzlük vereceğine inanılan su, bengi su, hayat suyu. |
Rakıme | Ar. | Kız | Yazan, çizen. |
Saliha | Ar. | Kız | 1. Elverişli, iyi, uygun, yakışır. 2. Yetkisi ve hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekette bulunan. |
Sonol | T. | Kız | Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad. |
Tevfika | Ar. | Kız | 1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Tanrı'nın yardımına kavuşma. |
Kutsel | T. | Kız | bk. Kutseli |