Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kırbay | T. | Erkek | Yaşlı, ak sakallı kimse. |
Meşru | Ar. | Erkek | Yasaya, dine uygun olan. |
Müzekker | Ar. | Erkek | Erkek, er. |
Numan | Ar. | Erkek | 1. Kan. 2. Gelincik. |
Onar | T. | Erkek | 1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
Sabit | Ar. | Erkek | 1. Değişmeyen, kımıldamayan. 2. Kanıtlanmış, anlaşılmış. |
Sayraç | T. | Erkek | Öten, cıvıldayan, şakıyan. |
Süvari | Far. | Erkek | 1. Atlı. 2. Gemi kaptanı. |
Tekbir | Ar. | Erkek | Allah büyüklüğünü hatırlama ve "Allahu ekber" deme. |
Tufan | Ar. | Erkek | 1. Nuh Peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur.2. Şiddetli yağmur. |
Ulaçhan | T. | Erkek | İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar. |
Yavuzalp | T. | Erkek | Cesur, güçlü yiğit. |
Abit | Ar. | Erkek | İbadet eden, tapan kul. |
Akduman | T. | Erkek | Beyaz duman. |
Alperen | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli kimse. |
Başkaynak | T. | Erkek | En önemli kaynak, ilk kaynak. |