Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çağaçar | T. | Erkek | bk. Çağaçan |
Darcan | T.+Far. | Erkek | Aceleci, sıkıntılı. |
Doruk | T. | Erkek | 1. Tepe, en yüksek yer, uç, zirve. 2. En üstün başarı düzeyi. 3. Kibirli. |
Eralp | T. | Erkek | Yiğit erkek. |
Ertop | T. | Erkek | Sağlam ve güçlü kimse. |
Gücal | T. | Erkek | bk. Güçal |
Gümberk | T.+Ar. | Erkek | Aydınlık gün. |
İlal | T. | Erkek | "Ülke al, fethet" anlamında kullanılan bir ad. |
Kâmil | Ar. | Erkek | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kıray | T. | Erkek | 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen. |
Lâtif | Ar. | Erkek | 1. Hoş, narin, şirin. 2. Yumuşak, nazik. 3. Tanrı adlarındandır |
Nuhkan | T.+Ar. | Erkek | Nuh Peygamber soyundan olan. |
Onan | T. | Erkek | 1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
Saymaner | T. | Erkek | bk. Sayman |
Tekbey | T. | Erkek | Biricik, eşsiz bey. |
Ulaç | T. | Erkek | 1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır. |