Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Örtaş | T. | Erkek | Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi. |
Örtay | T. | Erkek | Değerli, saygın kişi. |
Örük | T. | Erkek | 1. Yüksek, yüce. 2. Uzun zaman, sonsuzluk.3. Huy, tabiat. |
Örün | T. | Kız/Erkek | 1. Açık renkli, beyazımsı. 2. Gökyüzünün açık, aydınlık durumu. 3. Çadırın tepesinde, aydınlanma için bırakılan açıklık. 4. Pencere. |
Öründü | T. | Erkek | Seçkin, seçilmiş, beğenilen. |
Örüner | T. | Erkek | Açık tenli kimse. |
Öryürek | T. | Erkek | Güçlü, korkusuz. |
Öşme | T. | Kız | Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak. |
Ötleğen | T. | Kız | Sığırcığa benzeyen ötücü bir kuş. |
Ötnü | T. | Erkek | Yalvarma, dileme, isteme, rica. |
Ötüken | T. | Erkek | 1. Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi. |
Ötün | T. | Erkek | Yalvarma, dileme, isteme. |
Öveç | T. | Erkek | İki üç yaşındaki erkek koyun. |
Övet | T. | Erkek | Şükretme. |
Övgü | T. | Kız/Erkek | Birini veya bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı. |
Övgül | T. | Kız | Övülmeye değer, nitelikli kimse. |